Junk DNA als afval tijdens de evolutie van de mens?

Een belangrijke vraag is sinds lange tijd geweest of het DNA van de mens (en vele dieren) een grote hoeveelheid 'junk DNA' bevat. DNA dat niet functioneel is. Het zou als 'afval' binnen het werkzame deel dat zorgt voor de eiwitsynthese, zijn blijven voortbestaan. Als nevenproduct van het evolutieproces van aapachtige (of zelfs van ééncellige) tot mens.

Dit houdt verband met de gedachte dat het genenmateriaal van de mens voor 97, 98 of zelfs 99% overeenkomt met dat van een chimpansee.

Nu heeft bioloog Peter Borger in zijn boek Terug naar de oorsprong (2009) (uitg. De Oude Wereld) al vrij uitvoerig betoogd dat het verschil in genoom tussen mens en chimpansee veel groter is dan veelal wordt beweerd. Volgens hem wordt het genetische verschil tussen verschillende soorten primaten niet door eiwit coderende genen bepaald. Dit verschil is volgens hem vooral gelegen in 'repeterende genetische elementen' die men meestal als junk-DNA aanduidt. Hij spreekt het vermoeden uit dat het genetische verschil tussen mens en chimpansee in werkelijkheid 8.5% bedraagt. Hij denkt dat onlangs ontdekte microRNA-genen als winnaar uit de bus kunnen komen. Van deze genen komen er ongeveer 1000 in het genoom van de mens voor. Deze genen coderen voor korte RNA-moleculen die de expressie van honderden andere genen reguleren. Vele daarvan zijn uniek voor de mens en weer andere voor de chimpansee.

Een bijzondere groep ontdekte RNA-genen betreffen de zgn. HARs (human accelerated region). Ze  verschilleen enorm van elkaar binnen mens en chimpansee. Het HAR1F-gen reguleert bepaalde hersencellen. Ze bepaalt hoe de 6 lagen van de hersenschors tijdens de embryonale ontwikkeling moeten worden opgevouwen. Niet onbelangrijk voor het functioneren van onze hersenschors!

In een artikel in het RD (Reformatorisch Dagblad) vertelde Peter Borger de resultaten van Encode. Encode (ENcyclOpedie van DNA-Elementen) is een internationaal consortium van biowetenschappers die het menselijk genoom hebben ontrafeld. Ze publiceerden hun resultaten in Nature. Ze vatten het genoom op als een 'bijna volledig functionele super dynamische informatie verwerkende computer'.

De informatie hierin overlapt elkaar, bevat meerdere dimensies en kan zowel voor- als achteruit gelezen worden. Hen bleek dat 93% van het genoom wordt overgeschreven naar RNA-moleculen (in plaats van 3%). Via mRNA en rRNA worden daardoor de juiste eiwitten geproduceerd op de microsomen. 

De ander RNA's bepalen hoeveel eiwit er moet worden geproduceerd. Elk "woord" van het DNA wordt gebruikt in 6 verschillende RNA-transcripten. Conclusie: junk-DNA bestaat niet!

 

In 2012 wordt door Encode aangetoond dat 80% van het genoom een biochemische functie heeft. 

De miljoenen schakelaars van het genoom liggen zowel in het DNA als in de histonen. De laatste zijn eiwitten waar het DNA omheen gevouwen is. De schakelaars regelen de toegankelijkheid van het DNA; ze bepalen of de genen wel of niet worden afgelezen. Verder zijn er honderdduizenden stukjes DNA die contact kunnen leggen tussen ver van elkaar verwijderde genen, op b.v. verschillende chromosomen.

Slechts 20.000 genen blijken te coderen voor de aanmaak van eiwitten. En 37.000 genen coderen voor RNA. De miljoenen schakelaars vormen coderende eilandjes (exonen). Eén exon kan combineren met wel 33 verschillende genen die op diverse chromosomen kunnen liggen.

In 2012 meldt het projectteam al dat 95% van de producten van de DNA-transcriptie geen gevolgen van (natuurlijke) selectiedruk vertoont. Borger vat samen: de darwiniaanse evolutie heeft kennelijk geen rol van betekenis gespeeld in het ontstaan van de mens.

Of: de wetenschap heeft Darwins theorie weerlegd.

Opm.: Als Darwins evolutietheorie ten diepste een geloof is kan ze niet door de natuurwetenschap worden weerlegd. Een vreemd (vals, zelf bedacht) geloof kan alleen worden weerlegd door Gods Openbaring, de Bijbel. Een gelovig Christen kan op grond van bovenstaand betoog daarom weer frank en vrij Gen. 2 en 3 lezen en van mening zijn dat de daar geopenbaarde gebeurtenissen in de hof van Eden werkelijk hebben plaats gevonden.

Een Christen die  de bijbel aanvaard als volkomen waar en betrouwbaar kan ook als wetenschapper echt vrij zijn om alles wat er te kennen is in deze wereld, dankzij onze zintuigen en experimenten, verder te onderzoeken. De Bijbel roept ons daar ook toe op. Maar elk schijngeloof en elke mythologie belemmert uiteindelijk verder onderzoek. Omdat alsdan mensen met hun eigen wijsheid tussenbeide komen.

Ten diepste is elk -isme een sta in de weg om betrouwbare resultaten van onderzoek te verkrijgen.

Dat geldt voor elke wetenschap, of het nu natuurwetenschap, rechten, geschiedenis, theologie etc. betreft. 

Allermeest is dit het geval voorde theologie. Elke theologie verwordt tot een zin- en doelloos project als ze zich niet in vertrouwen en gehoorzaamheid laat leiden door Gods geopenbaarde Woord.

Elke nieuwe mythologie, zoals het verhaal van een groep aapachtigen die werden aangesproken door de heilige Geest en zo op het pad van de menswording werden geleid, is een blokkade opwerpen om de Here Jezus te leren kennen. Want Hij is het begin van alle echte kennis en wijsheid. Hij gaf als WOORD het geopenbaarde Woord door dankzij het werk van de de heilige Geest.

Het ontstaan van mensen (geologie).

Altijd de meest boeiende vraag die de meest tegenstrijdige reacties oproept.

Darwin treuzelde lang voordat hij zijn boek 'The Descent of Man' liet verschijnen. Ze was toch een logisch vervolg op zijn 'On the Origin of Species'.

Darwin wist niets van de structuur van een levende cel. En al helemaal niets van genen en chromosomen. Noch van erfelijkheidswetten. Zijn latere collega-bioloog en monnik Mendel moest dat nog  uitvinden door nauwkeurig wetenschappelijk onderzoek!.

Bovendien was er nog geen enkel fossiel ontdekt met menselijke trekjes. Hoe kun je dan een boek schrijven over het ontstaan van mensen? Nou, Darwin wist natuurlijk wel hoeveel mensen en mensapen (chimpansees, orang oetans en gorilla's) op elkaar leken. Skelet, bloedsomloop, bouw van de hersenen,  darmkanaal etc. kwamen verbazingwekkend veel met elkaar overeen. Darwin had ook veel studie gemaakt van het apengedrag en gezichtsuitdrukkingen. Ruim voldoende voor een fantastisch begaafde geest om alvast een boek te schrijven over wat later wel ontdekt zou gaan worden. Hetzelfde was toch ook gebeurd met het ontstaan van bloemplanten, landdieren, vogels, zoogdieren, walvissen en vleermuizen?

 

Op Java vond Eugène Dubois in 1891/1892 skeletdelen van de Javamens. Hij noemde hem/haar Pithecanthropus erectus. Erectus vanwege de structuur van de dijbeenderen. Behalve de dijbeenderen, die op enige (??) afstand van het schedeldak werden gevonden was er weinig tot niets aanwezig. Waarschijnlijk mede daarom heeft Dubois de vondst tot aan zijn dood verborgen gehouden. Later werd deze "mens" gepromoveerd tot Homo erectus javanicus. Het wezen leefde ong. 1 miljoen jr. geleden, zo meent men.

 

In 1923/1927 vonden geologen de Pekingmens. Genoemd: Sinanthropus pekinensis. Nu  gepromoveerd tot Homo erectus pekinensis. Deze "mensen" leefden  ong. 750.000 jr. geleden (?).

Bij de gereconstrueerde schedel en onderkaak van Sinanthropus pekinensis past de vraag of deze onderdelen wel bij elkaar horen.

Deze schedel is verloren gegaan tijdens de zeereis vanaf China.

 

In Afrika doen geologen opwindende ontdekkingen. In de beroemd geworden Alduvaikloof 

doet het echtpaar Leakey grote vondsten. Skeletdelen van Homo habilis worden ontdekt. Deze "mens" leefde waarschijnlijk gelijktijdig met Homo erectus; anderhalf miljoen jr. geleden. Probeer zelf maar te beoordelen of je hier te maken hebt met een overgangsstadium van aapachtige naar mens

 

 

 

 

 

 

Australopithecus.

Gaan we nog verder terug in de tijd dan komen we bij het geslacht Australopithecus. Dus het waren 'aapachtigen' maar liepen op twee "benen" en het gebit vertoonde meer mensachtige trekken.

Skeletdelen werden gevonden in Zuid Afrika, Ethiopië en Tsjaad. Ze leefden, aldus de geleerden, daar 2 à 3 miljoen jr. geleden.

 

 

 

 

 

Het meest bekend is Lucy geworden. Heel wat botjes van haar waren aanwezig. 

Bij het zien van bovenstaande reconstructie ga je toch wel erg betwijfelen of dit wezen op weg is om een mens te worden!

 

 

 

 

Gelukkig worden de Australopithetici door geologen als 'aapachtigen' behandeld.

Om de vraag naar de evolutie van de mens vanuit het dierenrijk wat toegankelijker te maken is er steeds weer geprobeerd de genetische verschillen tussen mensapen en mens te reduceren.

Chimpansees zijn tot wonderlijke prestaties in staat. Ze kunnen enkele honderden klanken onderscheiden en zo opdrachten uitvoeren. B.v. een voorwerp uitkiezen en/of ophalen.

Chimpansees kunnen goed tekeningen van voorwerpen herkennen en daarop reageren met passend gedrag.

Met kwast en verf kunnen deze dieren zich aardig vermaken. Soms doet het resultaat denken aan vrolijk gedrag van kleine, 2/3-jarige, kinderen. Oeverloos is geëxperimenteerd met bevruchting van eicellen van aap/mens door zaadcellen van aap/mens. Er is ooit een serieus plan ingediend door een Nederlandse antropoloog om mensapen (gorilla's en chimpansees) in Congo te laten bevruchten door Congolezen. Dat was in 1907! Men was benieuwd of er een 'missing link' tevoorschijn zou komen.

Nu zijn mensapen erg slim: ze gebruiken stokjes om mieren te verschalken; ze gebruiken zware stenen om harde noten te kraken enz. Bavianen doen dat ook maar daar stammen we toch niet van af! Vogels doen dat ook  bij vaak bijzonder handig gebruik van nestbouwmateriaal  Denk b.v. aan de nesten van karekieten en wevervogels .En zeeotters weten eveneens goed met stenen om te gaan om schelpen open te breken. Hondenbezitters weten trouwens veel van ongelofelijk slim en veelzijdig hondengedrag.

In China leven tot op 4000 m. hoogte de stompneusapen. Ze rennen op twee "benen" rond met grote snelheid. Toch geen ontwikkeling op weg naar de mensheid.

Nog een interessant v.b. : De hond Stella kan communiceren met woorden. Je kunt het vinden op de Instagrampagina van Christina Hunger (@hunger4words). Met behulp van ong. 30 kleurrijke knoppen vraagt Stella om eten, hulp bij ernstige jeuk, liefdevolle aandacht en ze geeft aan of ze blij of boos is. Mevr. Hunger gaat dit vergelijken met gedrag van peuters en daarover een boek publiceren. Hoogst interessant allemaal maar voor een hondenliefhebber niet erg verrassend. In ieder geval geen argumenten voor de evolutie van hond naar mens!  

 

De verschillen tussen mens en dier zijn oneindig groot.

Oorzaak: de mens is een geestelijk wezen.

Hij/zij kan praten dankzij een spraakcentrum in de hersenen.

Daardoor kan hij/zij denken en nadenken. Dat gebeurt in de frontale schors.

Emoties kunnen daardoor onder woorden worden gebracht. Daardoor wordt het emotionele leven heel veelzijdig.

Tekenen en schrijven behoren tot de basisbehoeften van elk mensenkind. Let maar op hoe kinderen vanaf 2/3 jaar met stiften, papier en pennen omgaan. De ontwikkeling daarvan gaat razendsnel. 

Vanaf het ontstaan van de eerste mens worden boodschappen doorgegeven; rechtstreeks met de stem of door tekens en symbolen.

Naast spraak-, spreek-, schrijf-, reken- en leescentrum bevatten onze hersenen wondere creatieve vermogens.

Dankzij deze vermogens of talenten is er de eindeloos gevarieerde wereld van boeken, tijdschriften, gedichten, schilderijen, muziekstukken, zangstukken, beeldhouwwerken, bouwwerken, technische hulpmiddelen etc. ontstaan. 

Al vanouds!

Technische hulpmiddelen eerst in de landbouw en veeteelt. Vervolgens in vervoer, transport, de bouw, oorlogvoering, medische apparatuur, onderzoeksapparatuur .......................... Onoverzienbaar. Tot en met computers en robots.

De "sprong" vanuit diergedrag, hoe intelligent ook, naar menselijk gedrag is absoluut niet te overbruggen.    

Het is te vergelijken met het stap voor stap een houten ophangbrug willen construeren vanaf de Nederlandse kust naar Buenos Aires. Waaraan ga je de brug ophangen? Aan de wolken? Of aan een gespannen koord dat je eerst hebt overgebracht (via roeiboot of vliegtuigje) over de oceaan?

Voorwaarde voor heel de latere ontwikkelingen waren het gebruik van delfstoffen. In het begin soms vrij gemakkelijk beschikbaar. Turf en kolen lagen aan de oppervlakte. IJzer kon worden gewonnen door smelterijen. 

Zo ook koper en tin. Dat levert brons. Vuur kende de mens van meet af aan. Daar was geen mythologisch verhaal voor nodig. Denk maar aan bliksem, vulkaanuitbarstingen, brand door de zon op een glinsterend voorwerp. Trouwens: wrijf beide handen snel over elkaar (of twee houten voorwerpen) en er ontstaat voldoende hitte om licht ontbrandbaar materiaal te doen ontvlammen.

Pas vele eeuwen later werden vele metalen bruikbaar. Met hun legeringen. Olie, gas en steenkool maken onze wereld van voedselvoorziening, natuurwetenschap, techniek, kunsten, handel en bestuur mogelijk.

Bedenk hierbij alle bewerkingen die noodzakelijk zijn om van grondstoffen te komen tot eindproducten.

Daarover nadenken, historisch onderzoek doen en dikke boeken schrijven is iets waar geen ontwikkelingen vanuit aapachtigen ooit zou kunnen leiden. Al neem je daar 100 x biljoenen jaren de tijd voor!

Essentieel blijft: geestelijk leven (vanuit God of vanuit de boze) kan nooit ontstaan vanuit natuurlijk (emotioneel, dierlijk) leven.